คำว่าสด๊กก๊อกธม หมายถึง “ เมืองที่มีต้นกกขึ้นรกในหนองน้ำใหญ่ ” ซึ่งปัจจุบันยังพอมองเห็น หนองน้ำใหญ่ในอดีตอยู่ใกล้ ๆ ปราสาทนั่นเอง ปัจจุบันจารึกทั้ง ๒ หลัก ถูกเก็บรักษาไว้ที่หอสมุดแห่งชาติ กรมศิลปากร
โบราณสถานที่ใหญ่และสำคัญของจังหวัดสระแก้วแห่งนี้ ตั้งอยู่ที่บ้าน หนองเสม็ด ตำบลโคกสูง สันนิษฐานว่าสร้างขึ้นในพุทธศตวรรษที่ 14เพื่อใช้ประดิษฐานรูปเคารพ และใช้ประกอบพิธีกรรมตามคติความเชื่อถือในลัทธิศาสนาฮินดู
โบราณสถานประกอบด้วยองค์ปราสาท 3 หลัง หันหน้าไปทางทิศ ตะวันออก มีคูน้ำล้อมรอบ 4 ด้าน มีกำแพงแก้ว ๒ ชั้น ชั้นนอกทำด้วย ศิลาแลง ชั้นในทำด้วยหินทราย ตัวปราสาทก่อสร้างด้วยหินทรายมีโคปุระหรือซุ้มประตูเหลืออยู่เพียงด้านทิศตะวันออกและทิศตะวันตกเท่านั้น
ภายในระเบียงคดมีบรรณาลัยก่อด้วยหินทราย ๒ หลัง อยู่หน้าปราสาท หลังกลาง ซึ่งเป็นปรางค์ประธาน ปราสาทด้านซ้ายมือและปราสาท องค์ประธาน อยู่ระหว่างการบูรณะโดยกรมศิลปากร
ด้านนอกปราสาททางทิศตะวันออกมีสระน้ำขนาดใหญ่รูปสี่เหลี่ยม มีถนนปูด้วยหินจากตัวปราสาทไปจนถึงสระน้ำตลอดแนว มีการค้นพบศิลาจารึก ๒ หลัก จารึกด้วยอักษรขอมโบราณเป็นหลักฐาน
สำคัญที่บ่งบอกถึงอายุการสร้างปราสาทสด๊กก๊อกธมแห่งนี้
ตลอดจนบอกถึงวัตถุประสงค์ของการสร้างจารึกหลักที่ 2 นัยว่าเพื่อเฉลิมพระเกียรติแด่พระเจ้าอาทิตยวรมันที่ 2 ในโอกาสที่บูรณะปราสาท สด๊กก๊อกธมสำเร็จเมื่อปีพุทธศักราช 1595
[mappress mapid=”987″]