ตลาดเก่าแก่อายุกว่า 100 ปี เริ่มจากเรือนแพค้าขายของชาวจีนที่ตั้งอยู่สองฝั่งคลอง ต่อมาได้สร้างเป็นตลาดไม้ริมน้ำ แล้วขยายขึ้นไปบนบกเรื่อยๆ จำนวนเกือบรอ้ยคูหา เป็นเรือนแถวขนาดใหญ่หันหน้าเข้าหากัน ทางเดินกว้างขวางในชุมชนมีวัด โรงเรียน ศาลเจ้า โรงสีและโรงภาพยนตร์ที่ยังคงสภาพแบบเดิม ชุมชนลาดชะโดเดิม เรียกว่าบ้านจักราช เป็นชุมชนที่เกิดขึ้นหลังจากพม่าปล้นกรุงศรีอยุธยาและถอนกำลังลงไปในปี พ.ศ.2310 บริเวณบ้านจักราช มีคลองออกไปสู่แม่น้ำน้อย ในคลองเต็มไปด้วยปลาต่างๆ โดยเฉพาะปลาชะโด อันเป็นที่มาของชื่อลาดชะโดในเวลาต่อมาถึงขนาดมีคำเตือนว่า เวลาพายเรือให้ระวังไม้พายจะไปโดนปลาชะโดเข้า
สมัยก่อนที่นี้เป็นแพเรียงกันยาวไปตรามลำคลอง มีแพตำรวจอยู่ตรงริมฝั่งตรงข้ามกับโรงพักปัจจุบันนี้ คนที่นี่เวลาจะไปบางกอกต้องนั่งเรือมล์ 2 ชั้นไป มีเรือแดงกับเรือเขียว ชั้นล่าง บรรทุกสินค้า ชั้นบนเป็นที่นอน ต่องล่องไป 1 วัน 1 คืน
ในวันนี้ชาวชุมชนลาดชะโดได้ร่วมใจกันอนุรักษ์อาคารบ้านเรือนในชุใชน จนได้พระราชทานรางวัลอนุรีกษ์ศิลปสถาปัตยกรรมดีเน เมื่อปีพ.ศ. 2549
[mappress mapid=”1687″]